-
1 дупка
ду́пк|а ж., -и 1. Loch n, Löcher (и прен.); 2. ( яма) Grube f, -n; 3. ( на животно) Höhle f, -n; Loch n, Löcher; Улицата е цялата в дупки Die Straße ist voller Löcher; Запушвам дупката Das Loch stopfen, verstopfen, ausfüllen; Меча дупка Bärenhöhle f; прен. Натиквам някого в миша дупка jmdn. ins Mauseloch treiben, in die Enge treiben; прен. Последната дупка на кавала съм Auf dem letzten Loch pfeifen.